به نقل از «خبرگزاری آریا»

خرداد پرحادثه‌ي «حسن معجوني»

تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۷۸۲۲۳۰

خبرگزاري آريا - هفته نامه صدا - ندا آل طيب: حسن معجوني روزهاي شلوغي را مي گذراند. روزهايي که البته شلوغي شان کاملا تصادفي است اما به هر حال باعث شده خرداد پرحادثه اي براي اين هنرمند تئاتر رقم بخورد.

او هر شب با بازي در نمايش «در ميان ابرها» کار اميررضا کوهستاني. در تئاتر مستقل روي صحنه مي رود و در فاصله اي نه چندان زياد، دو نمايش خودش «سه خواهر»، و «ماجراي متران پاژ» در سالن تازه تاسيس «پاليز» اجرا مي شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از سوي ديگر در مسابقه خنداننده برتر برنامه «خندوانه» نيز به عنوان مربي حضور دارد.

اين همزماني اما داستاني دارد؛ ماجرا از اين قرار است که قرار بود نمايش «سه خواهر» سال گذشته روي صحنه برود و اصلا اين نمايش جزو توليدات گروه تئاتر «ليو» در سال 95 است که قرار بود همزمان با ديگر نمايش اين گروه، «آشپزخانه» در سالن پاليز به صحنه برود اما ساعتي که براي اجراي اين نمايش از سوي تماشاخانه درنظر گرفته شده بود، از ديدگاه کارگردان مورد نظر ما ساعتي نامناسب بود و او از خير اجراي اين نمايش در سال 95 گذشت و ترجيح داد نمايش اش را بعد از عيد در زماني بهتر و ساعتي مناسب تر به صحنه ببرد.





او دوست داشت بار ديگر نمايش «آشپزخانه» را هم اجرا کند و چشم اندازش اين بود که با استفاده از روزهاي بلند بهاري، برنامه سال گذشته اش را در سال 96 اجرايي کند و هر دو نمايش مورد نظرش «سه خواهر» و «آشپزخانه» را به عنوان دو نمايش از آثار گروه تئاتر «ليو» به صحنه بياورد. ولي براي همه ما پيش آمده که گاه جريان زندگي با برنامه ريزي هاي ما متفاوت باشد و باز هم اجراي اين دو نمايش براي آقاي کارگردان ميسر نشد: «براي اجراي دوباره «آشپزخانه» کمي دچار مشکل بودم و نتوانستم آن را جمع و جور کنم؛ در اين وضعيت ناچار شدم کار ديگري را جايگزين کنم.»

حسن معجوني دوستدار چخوف است؛ اين را تمام کساني که پيگير تئاتر و تماشاگر حرفه اي اين هنر هستند، مي دانند. تماشاگراني که از سال هاي قبل تر نمايش هاي روي صحنه را دنبال کرده اند، خاطراتي خوش از اجراي شيرين نمايش هايي مانند «در مضار توتون» و «خرس و خواستگاري» دارند. او بعدا نمايش هاي «مرغ دريايي» و «دايي وانيا» را هم از چخوف اجرا کرد و بعدتر نمايش «به خاطر يک مشت روبل» را با متني از نيل سايمون به صحنه برد که سايمون متن اين نمايش را براساس داستان هاي کوتاهي از چخوف و با همان حال و هوا نوشته بود.





معجوني هرچند خودش نمايش «ايوانف» را اجرا نکرد، اما در اجرايي که اميررضا کوهستاني از اين نمايشنامه داشت، نقش اصلي- ايوانف- را بازي کرد و بعدتر نيز نمايش «باغ آلبالو» را به صحنه برد؛ حالا هم سراغ ديگر متن مشهور چخوف رفته است؛ «سه خواهر» که کنار آن نمايشنامه ديگري از يکي ديگر از نويسندگان روس را به صحنه برده است؛ «ماجراي مرتان پاژ» که در ايران با نام «قضيه متران پاژ» هم شناخته شده است. متني که نوشته الکساندر وامپيلوف است و با ترجمه کيوان سررشته اجرا مي شود، کسي که معجوني پيش تر به عنوان نمايشنامه نويس با او همکاري کرده است.

جالب اينجاست که همزمان، اميررضا کوهستاني هم براي اجراي نمايش «در ميان ابرها» در تئاتر مستقل به توافق رسيد، نمايشي که دوازده سال پيش با بازي معجوني و باران کوثري در تئاتر شهر به صحنه رفته بود و تماشاگران را خيره کرده بود و حالا بعد از چند سال که در بسياري از کشورها اجرا شده است، بار ديگر در تهران روي صحنه رفت اما جالب اينجاست که همه اينها اتفاقي، همزمان شد تا روزهاي شلوغ و پرتب و تابي را براي معجوني رقم بزند؛ هنرمندي که اهل شلوغ کاري نيست و ترجيح مي دهد سرش به کار خودش باشد.

حسن معجوني شايد حدود ده سال پيش مانند بسياري از همکارانش در آرزوي شکل گيري تئاتر خصوصي بود تا ناچار نباشد براي اجراي هر يک از توليدات گروهش دستکم يک سال پشت در سالن هاي دولتي تئاتر منتظر بماند. او هم روياي کارکردن در تئاتر خصوصي را داشت و زماني که تماشاخانه ايرانشهر راه اندازي شد، گروه تئاتر «ليو» يکي از گروه هايي بود که خيلي زود خرج خود را از تئاتر دولتي جدا و از تنها پتانسيل موجود در تئاتر خصوصي استفاده کرد و عطاي سالن هاي دولتي را به لقايشان بخشيد.

حالا اما کنار تماشاخانه ايرانشهر، سالن هاي متعددي فعال شده اند؛ سالن هايي مانند «باران»، «مستقل»، «ارغنون»، «موج نو»، «مشايخي»، «سه نقطه» و... آرزوي راه اندازي سالن هاي خصوصي، دو، سه سالي است که جامه عمل پوشيده اما تحقق اين آرزو با آنچه روياي اين گروه بود، متفاوت است و حالا معجوني خود يکي از منتقدان جرياناتي است که در سالن هاي خصوصي تئاتر ايجاد شده است و البته نام اين جريان، اجراي تئاتر در سالن هاي خصوصي است که با تئاتر خصوصي تفاوت بسيار دارد.





با اين حال و با اينکه همچنان مشکلات زيادي در اين تماشاخانه ها وجود دارد، معجوني براي اجراي دو نمايش تازه اش، باز هم يکي از همين سالن ها را انتخاب کرده است: «سال پيش ما از تماشاخانه ايرانشهر حذف شديم؛ در حالي که قرار بود آنجا کار داشته باشيم ولي وقتي اين اتفاق از طرف اين تماشاخانه نمي افتد، طبعا ناچاريم به سالن هايي فکر کنيم که به گروه ما پيشنهاد کار مي دهند و همين باعث شد که برنامه ام را عوض کنم چون بحث اجراست و نمي توانم کاري را که از قبل آماده شده، نگه دارم چرا که کهنه مي شود و اين شد که با تماشاخانه پاليز شروع به کار کردم و امسال هم در همين تماشاخانه اجرا داريم.»

به هر حال او از بهمن ماه پارسال تمرين نمايش اش را آغاز کرده بود و نمي توانست بيش از اين نمايش اش را نگه دارد تا از طراوت و تازگي بيفتد. اکنون مدتي است که نمايش هايش در سالن هاي خصوصي روي صحنه هستند و خودش هم در اين سالن ها به عنوان بازيگر روي صحنه مي رود. حالا که به روند طي شده مي نگرد، دغدغه تازه اي برايش ايجاد شده است؛ دغدغه اي درباره وضعيت تماشاگر تئاتر.

روزگاري بود که يک تئاتر شهر بود و دو، سه سالن ديگر مثل «سنگلج» و «هنر» و و «مولوي» که از اين ميان، «سنگلج» براي نمايش هاي آييني سنتي تعريف شده بود و «هنر» براي نمايش هاي کودک و مولوي هم پايگاه تئاتر دانشگاهي بود.





تعداد تماشاگران تئاتر هم ثابت بود و اغلب تعداد خاصي بودند که از اين سالن به آن سالن مي رفتند و همه نمايش ها را مي ديدند اما ناگهان سالن هاي تئاتر اضافه شد و طبيعتا سالن هاي خصوصي براي پرکردن صندلي هايشان به چهره ها روي آوردند و حضور چهره، تبديل شد به يکي از الزامات کار در اين سالن ها و اين قانون نانوشته هنوز هم تقريبا در تمام اين سالن ها در جريان است؛ همين مساله يکي از نگراني هاي هنرمندي است که روزگاري طرفدار ايده اجراي تئاتر در سالن هاي خصوصي بود: «مهم ترين نکته اي که اين روزها دغدغه ام شده همين ماجراست.

زماني خيلي خوش بينانه به همه چيز نگاه مي کردم اما به نظرم تئاتر ديگر دارد در جايي قرار مي گيرد که فوق العاده خطرناک است. اولا پشت سر هم مدام کار توليد مي شود بدون اين که زمان کافي برايش بگذارند. انگار مسابقه است و نکته بعدي اينکه الان مي گوييم تماشاگر تئاتر زياد شده است ولي واقعيت اين است که چنين نيست؛ درواقع اينها تماشاگر تئاتر نيستند بلکه تماشاگر چهره ها هستند و بيشتر از اينکه خواهان ديدن تئاتر باشند، دوست دارند چهره ببينند و اين بزرگترين آسيب را به تئاتر ما مي زند.»

معجوني اما دنبال فروش بيشتر در تئاتر نيست، علاقه اي ندارد تا در خبرها نام نمايش اش به عنوان پرفروش ترين اثر سال عنوان شود. او به دنبال زندگي گروهي در تئاتر است؛ چيزي که يک گروه را ماه ها کنار هم نگه مي دارد تا با يکديگر دست به خلق و آفرينش اثري تازه بزنند.





او دوست دارد همچنان با بازيگران مطرح گروه تئاتر «لبو» کار کند، بازيگراني مانند رضا بهبودي، سعيد چنگيزيان و... سرپرست گروه تئاتر «ليو» با حضور بازيگران شناخته شده تئاتر هم مخالف نيست اما نمي تواند نسبت به آسيب هاي اين جريان بي تفاوت باشد: «من با خيلي از چيزها مشکلي ندارم. مثلا آدم هايي هستند که خودشان هم اساس تئاتري بوده اند. به عنوان مثال نويد محمدزاده دوست صميمي خود من است و با هم در نمايش «ستوان اينيشمور» کار کرديم اما الان دست و دلم نمي رود سمت او.

چون در جريان جذب تماشاگر افتاده است و اين دست خود او هم نيست ولي مي بينيم که در اين جريان هر کارگرداني که مي خواهد سالنش را پر کند، سراغ او مي آيد و من نمي خواهم اين اتفاق براي من و نمايش هاي من هم بيفتد چون همچنان اعتقاد دارم که مبناي تئاتر مي تواند يک چيز ديگر باشد و مي تواند به خاطر چيز ديگري تماشاگر را به سالن بکشاند اما متاسفانه اين روزها حس مي کنم که چقدر همه چيز در حال خطرناک شدن است يعني همه چيز...»

اما چه چيزهايي در حال خطرناک شدن است: «تماشاگر ما به سختي به سالن تئاتر مي آيد اين نشان مي دهد که تماشاگر تئاتر در حال کم شدن است و درواقع يکسري آدم ديگر به تئاتر مي آيند که با تئاتر کاري ندارند و به نظرم اين اتفاق خوشايندي نيست که براي تئاتر مي افتد. همه چيز خيلي راحت و دم دستي شده است.





من خودم زماني به خيلي از چيزها خوش بين بودم و مي گفتم بگذاريد اتفاقاتي بيفتد اما الان مي بينم چقدر همه چيز در حال عوض شدن است و اين حجم تئاتر و ساختن سالن، باعث شده آدم ها نسبت به تئاتر بي تفاوت شوند؛ از اين همه حجم سالن تئاتر، از اين همه تبليغ که هر روز اتفاق مي افتد؛ از اينکه هر روز مي بيني سه، چهار نفري دور هم جمع شده اند و به سرعت مي خواهند چيزي را به عنوان نمايش روي صحنه ببرند و ماجرايي که مي بينيم سينمايي ها هم تقريبا به تئاتر کوچ کرده اند. يعني عادي ترين آدم سينما هم مي خواهد تئاتر کار کند؛ در حالي که دغدغه تئاتر ندارد. اينها بزرگترين مشکلاتي است که اين روزها در حال رخ دادن براي تئاتر است.»

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۸۲۲۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جدیدترین همکاری افشاریان و خاکزاد

سجاد میر و ناهید عساکره به‌عنوان بازیگران اصلی نمایش «بیرون‌پشتِ‌در» به کارگردانی پرهام خاکزاد و تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان معرفی شدند.

به گزارش ایسنا، نمایش «بیرون‌پشتِ‌در» به نویسندگی محمد ‌رحمانیان‌ثابت و کارگردانی پرهام خاکزاد با تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان، از ۲۴ اردیبهشت‌ ۱۴۰۳ ساعت ۱۸ در سالن قشقایی تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

سجاد میر، بازیگر نمایش «آنتیگونه» و ناهید عساکره، بازیگر نمایش «صد در صد مرده» که هر دو اجرا از نمایش‌های موفق سال ۱۴۰۲ بودند، در این پروژه به‌عنوان دو بازیگر نقش اصلی به ایفای نقش می‌پردازند.

همچنین سعید ‌گیلاسی، فربد ‌صدیقی، علیرضا ‌دماوندی و مهدی ‌حبیبی بازیگران مکمل این اثر نمایشی هستند.
 
سجاد افشاریان تهیه‌کننده این نمایش نزدیک به یک دهه با ایجاد کمپانی تئاتر جوانان، نسل جوان تئاتر ایران را حمایت می‌کند.

 این پروژه پنجمین همکاری‌ پرهام خاکزاد با افشاریان در حوزه تئاتر است.

علی ‌مشکین ‌مقدم، عرفان ‌بیگی (گروه کارگردانی)، فرشاد ‌نصیری (طراح نور)، آروین ‌فلاح (آهنگساز)، کارگاه هیولاسازی (صحنه و لباس)، نسترن حسنی (دستیار صحنه و لباس)، رضا حسینی (مربی حرکات شعبده)، سهیل ‌فلاح، علیرضا ‌قاسمی (تیزر و موشن‌گرافی)، سهیل ‌فلاح (طراح گرافیک و پوستر)، سجاد ‌تیموری (لوگوتایپ)، امیر ‌قالیچی-تئاتربازها (روابط عمومی)، امیرحسین ‌میرزائی (مدیر تبلیغات)، علیرضا ‌قاسمی (تصویربردار)، امیرحسین ‌میرزائی (عکاس) و علی ‌کیهانی (مشاور رسانه‌ای) عواملی هستند که خاکزاد را در «بیرون‌پشتِ‌در» همراهی می‌کنند.

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این اثر نمایشی هم‌اکنون می‌توانند از سایت تیوال و گیشه تئاتر اقدام کنند.

انتهای پیام